مواد پوشش سطح برای ظروف مواد غذایی کاغذی چیست؟

ظروف غذای کاغذی ، به دلیل خاصیت سازگار با محیط زیست و سبک وزن ، به طور گسترده در مصرف ، فست فود و برنامه های مختلف بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود. مواد پوشش سطحی نقش مهمی در ظروف کاغذی دارند و به طور مستقیم مقاومت در برابر آب ، روغن و مقاومت در برابر گریس و همچنین دوام کلی آنها را تعیین می کنند. این پوشش نه تنها از بستر کاغذ محافظت می کند بلکه خواص آب بندی کانتینر و ایمنی مواد غذایی را نیز تقویت می کند. در حال حاضر ، مواد پوشش سطح اصلی شامل پوشش های پلاستیکی ، پوشش های مبتنی بر زیستی و روکش های کامپوزیت برای پاسخگویی به نیازهای مختلف بسته بندی مواد غذایی است.

روکش پلی اتیلن (PE)
روکش پلی اتیلن رایج ترین و گسترده ترین پوشش سطح برای ظروف مواد غذایی کاغذی است. پوشش PE دارای دفع آب و روغن عالی است ، به طور موثری از نفوذ مایع و محافظت از بستر کاغذ در برابر آسیب های رطوبت جلوگیری می کند. پوشش PE دارای هزینه های پردازش کم و فناوری بالغ است و آن را برای تولید در مقیاس بزرگ مناسب می کند. این پوشش همچنین از انعطاف پذیری عالی و خاصیت در حال آب درآمدها برخوردار است و باعث می شود ظروف کاغذی از طریق فرآیندهای آب بندی گرما محکم بسته شوند و از ایمنی و بهداشت مواد غذایی اطمینان حاصل کنند. با این حال ، پوشش PE برای محیط های درجه حرارت بالا مناسب نیست و ممکن است مقادیر کمکی از مواد در هنگام گرمایش مایکروویو را آزاد کند. بنابراین ، استفاده از آن باید مطابق با استانداردهای مربوط به ایمنی مواد غذایی باشد.

روکش اسید پولیلاکتیک (PLA)
پوشش PLA یک پوشش مبتنی بر زیستی است که از نشاسته گیاهی حاصل می شود که تخریب پذیر و کمپوست است. پوشش PLA عملکرد عالی محیطی را ارائه می دهد و با روند بسته بندی سبز مدرن هماهنگ است. مقاومت در برابر آب و روغن آن شبیه به پوشش PE است و به طور طبیعی در محیط تجزیه می شود و باعث کاهش آلودگی پلاستیک می شود. پوشش PLA مقاومت در برابر حرارت عالی را ارائه می دهد ، و آن را برای ذخیره سازی یخچال و گرمایش مایکروویو مناسب می کند ، اما هزینه های پردازش زیاد است و این روند پیچیده است. این ماده به طور گسترده ای در بخش بسته بندی مواد غذایی ، که بسته بندی های سبز و سازگار با محیط زیست را دنبال می کند ، مورد استفاده قرار می گیرد و تقاضای مصرف کننده برای توسعه پایدار را برآورده می کند.

روکش پلی پروپیلن (PP)
روکش پلی پروپیلن مقاومت در برابر گرما و استحکام مکانیکی را ارائه می دهد ، و آن را برای گرمایش درجه حرارت بالا و استفاده مکرر از ظروف بسته بندی مواد غذایی مناسب می کند. پوشش PP مقاومت در برابر آب و روغن عالی و مقاومت شدید شیمیایی را ارائه می دهد و این امر را برای غذاهایی با چربی زیاد مناسب می کند. در مقایسه با PE ، پوشش PP مقاوم در برابر گرما است و برای گرمایش مایکروویو مناسب است ، اما پردازش دشوارتر است و نیاز به هزینه های سرمایه گذاری بالاتری دارد. پوشش PP در ظروف مواد غذایی کاغذ کاربرد محدودی دارد ، اما در برخی از محیط های با درجه حرارت بالا مزایایی دارد.

روکش موم
پوشش موم دارای سابقه طولانی است و اغلب در بسته بندی مواد غذایی اولیه کاغذ مورد استفاده قرار می گرفت. پوشش موم یا پارافین به طور موثری از نفوذ رطوبت جلوگیری می کند و خصوصیات ضد رطوبت ظروف را تقویت می کند. با این حال ، روکش های موم از نظر محیط زیست کمتری دارند ، تخریب آن دشوار است و مقاومت به روغن محدود دارند. در بسته بندی مواد غذایی مدرن ، پوشش های موم به تدریج با روکش های پلاستیکی و مبتنی بر زیستی جایگزین می شوند ، اما هنوز هم در برخی از بسته بندی های سنتی یا دست ساز مورد استفاده قرار می گیرند.

فویل آلومینیومی و روکش های کامپوزیت
پوشش فویل آلومینیومی یک پوشش فلزی است که اغلب در ترکیب با پوشش های پلاستیکی استفاده می شود. لایه فویل آلومینیومی خاصیت سد عالی ، مسدود کردن نور ، اکسیژن و بخار رطوبت را ارائه می دهد و به طور قابل توجهی ماندگاری مواد غذایی را گسترش می دهد. روکش های کامپوزیت ، مانند سازه های PE/AL/PE ، خواص آب بندی پلاستیک را با خاصیت سد فویل آلومینیومی ترکیب می کنند و به طور گسترده در بسته بندی مواد غذایی با کیفیت بالا و ظروف وعده غذایی آماده استفاده می شوند. پوشش های کامپوزیت از نظر فنی پیچیده و پرهزینه هستند ، اما در حفظ طراوت مواد غذایی و گسترش ماندگاری بسیار مؤثر هستند.

پوشش های کامپوزیت مبتنی بر زیستی
با افزایش آگاهی از محیط زیست ، پوشش های کامپوزیت مبتنی بر زیستی به یک کانون تحقیقاتی تبدیل شده اند. این روکش ها به طور معمول PLA ، مواد مبتنی بر نشاسته ، مشتقات سلولز و رزین های طبیعی را برای دستیابی به تعادل با عملکرد بالا و تجزیه و تحلیل پذیری ترکیب می کنند. پوشش های کامپوزیت مبتنی بر زیستی نه تنها مقاومت در برابر آب و روغن عالی را ارائه می دهند بلکه به سرعت در محیط های کمپوست تجزیه می شوند و باعث کاهش تأثیر اکولوژیکی می شوند. فن آوری های مربوطه هنوز در مرحله توسعه قرار دارند ، اما آنها می توانند در آینده برخی از پوشش های پلاستیکی سنتی را جایگزین کنند و باعث تحول سبز ظروف مواد غذایی کاغذی می شوند.

تأثیر فرآیند پوشش بر عملکرد پوشش
روش برنامه پوشش مستقیماً بر عملکرد آن تأثیر می گذارد. فرآیندهای پوشش مشترک شامل پاشش ، پوشش غلتکی ، پوشش DIP و پوشش اکستروژن است. روکش غلتکی به ضخامت پوشش یکنواخت و پایدار دست می یابد و آن را برای تولید مداوم در مقیاس بزرگ مناسب می کند. پاشش برای شکل های پیچیده و نیازهای پوشش موضعی مناسب است. پوشش DIP برای کار ساده است ، اما کنترل ضخامت پوشش می تواند چالش برانگیز باشد. از پوشش اکستروژن اغلب در تولید مواد کامپوزیت استفاده می شود ، جایی که این پوشش محکم به بستر کاغذ چسبیده و عملکرد کلی را بهبود می بخشد. پارامترهای فرآیند مانند دما ، فشار و سرعت پوشش همه بر اثر محافظتی و دوام پوشش نهایی تأثیر می گذارد.

ایمنی و الزامات نظارتی مواد پوشش
پوشش های بسته بندی مواد غذایی باید مطابق با مقررات دقیق ایمنی مواد غذایی باشد. کشورها برای محدودیت های مهاجرت ، مقاومت در برابر گرما و سمیت مواد پوشش ، نیازهای روشنی دارند. مواد پوشش باید توسط آژانس هایی مانند FDA (سازمان غذا و داروی ایالات متحده) و سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) تأیید شود. ایمنی ، غیر سمی و مهاجرت کم اصول اساسی در طراحی مواد پوشش است. ضخامت و یکنواختی پوشش باید در طی فرآیند تولید به شدت کنترل شود تا از مهاجرت مواد مضر به مواد غذایی جلوگیری شود. $ $